26.06.2003
KAPININ ZİLİ
Kapımı sen mi çaldın, yoksa yine bir şeyler istemek için gelen komşulardan biri mi? Açmayacağım bu sefer. Bu sefer izin vermeyeceğim, her zamanki hayal kırıklıklarıma. Zilin çalışıyla delice atan yüreğimin, bir balon gibi tekrar tekrar sönmesine izin vermeyeceğim. Çünkü biliyorum, sen gelmeyeceksin. Çünkü gittin. Çünkü isteyerek, bile bile vurdun kapıyı, gittin. Yine gelsen, biliyorum, yine gideceksin. Yetemedim sana belki de, kim bilir? Oysa ne çok severmişim seni meğerse. Anlayamazsın zaten, zaten beni anlamayı hiç denemedin ki. Deneseydin dört duvar arasında koymazdın beni. Bu evin anılarını, şimdilerde tek başıma ben yaşar oldum. Gidene bir şey olmaz, geride kalandır günden güne tükenen. İnan gücüm kalmadı, verecek bir şeyim de. Bana dair ne varsa, söktün götürdün gidişinle.
Bak yine kapının zili çalıyor. Ama ben yine bakmayacağım. Çünkü biliyorum gelmeyeceksin. Çünkü hiç benle kalmadın ki. Çünkü hiç denemedin…
Begüm Özdikici
Yazarın
Önceki Yazısı