TÜRKÜLERİMİZ VATAN VAN
Van için söylediler türkülerimizi.
Sanki, türküler de deprem geçirmiş,
Umarsız canlar gibi.
Yüreklerin sarsıntısında ağlatıldı,
Anadolu’mun türküleri okunurken,
Van için Vatan için!
Simsiyahtı renkleri,
Titreşen dudaklarda.
Dokunulsa yıkılacaklardı.
Sanatçılarını acıtan tellerinde,
Türkiye’min sürüşen dertleri,
Bir Anadolu daha yok, yok.
Aşklarıyla ünlenmiş bütünleşmiş.
Çok sarsıntıları dizelemiş ozanları
Yıkıntılarda sesleri ağıtlaşırken,
Nice Van’lar canlar için!
Simsiyah umutlar çiçek açınca
Çok dertlerimizi gömdük şehitliğe,
Suladık kan akıtılan ırmaklarından,
Kültürlerimizin gömütlüklerindeler,
Umar yok sevincimiz tek renkte.
Vatan Van için, Ata’n için!
Ne denli acı yazgı gelirse gelsin
Doğa utansın, utanırsa sevgili.
Biz yazgıyız Türkiye’mizde,
Alışığız tüm dertlerine oy!
Yüce umarlar bulunur elbet
Bağımsızlık özgürlük için
Nasıl bulunduysa Atatürk’le,
Kem gözler gezinir belki de,
Dikilir canlar karşılarına.
Boğuşurlar ay yıldızlı
Al Bayrak ve Ata’n için!
Türkiyeliler el ele oldu
Seyretti dünya.
Biz o hayalin ışığındayız umutla,
Ata’nın gönlünde ki,
Vursunlar bakalım.
Cehaletin silahları yakışmıyor güne,
Barışa ağaç olunuz, inancın vicdanı
böyle yazıyor, doğru okuyunuz kitapları,
insanlık için, vatan Ata’n için!
Çok yaşları kuruttu Güneşimiz,
Haram olmadı kimseye ekmeğimiz,
Kanlara gül dikildiği anlar da;
Ölürüz, diriliriz unutulmasın,
Ve Vanlar da ağlayan ağlatılan
türkülü gözler için, vatan, Ata’n için!
9 Kasım