Anama
Ne elveda derim ne merhaba,kalmadı ki gücüm.
Hasret pınarından kanmışım da,baştan başa anam
Bir haine,bir zalıma inanmaktı belki suçum.
Anladım ,yar diye boşa yanmışım boşa anam.
Ninniler kulağımda,kucak açar seksenlik anam.
Türküler var çarpan yüreklerde kanat ,senlik anam
Kavgamız azraille,ahvalimiz yemenlik anam
Şimdi sen diyorum azraile koşa koşa anam.
Ana bu, vazgeçilmez iki sevdamdan en özgürü.
Bana cehennemin dibi düşse de sen hakka yürü.
Sen öğretmiştin ya her durumda masumca şükürü.
Yazdım ,yazsınlar benden sonra sözünü taşa anam.
Sen yoksun şimdi ,ben buralarda kuru dalım işte.
Daha ne söyleyim anlayana ayan halım işte.
Bazan ben... bazı arı peteğindeki balım işte.
Var eden sensin hakka,akıldan evvel haşa anam...
(
Anama başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
18.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
