Düğün Alayı
Ahmet.
Sürdü atını dereye.
Dere kızdı, sular coştu köpürdü.
Gökyüzü kızardı birden.
Kızdı şimşek.
çaldı kılıncını, kayalara ağaçlara.
ve bir ağıt yükseldi kıyıdan,
Ahmet’ e.
Koşuştular.
bir aşağı bir yukarı durmadan.
At çaresiz,
ve Ahmet çaresizdi,
sularda sürüklenip debelenirken.
Gök yarılmıştı.
Kara bulutlar yükünü boşaltıyordu.
Kafiledeki, herkes çaresizdi ve şaşkındı,
sırılsıklam bir haldeydi.
Çaresizce, insanlar.
Ahmet’ in arkasından bakıyordu.
Analar.
Kardeşler.
Ve bacılar, kızanlar
hep bir ağızdan ağıt yakıp ağlıyordu.
Lanet ettiler gök yüzüne.
Lanet ettiler, güne.
Bulutlara şimşeklere lanet ettiler.
Ve saatler sonra,
Ahmet’ i çalılardan çıkartıp
sardılar sarmaladılar,
yiğit Ahmet’ i toprağa verdiler.
23 Kasım 2011-11-19
Antalya
(
Düğün Alayı başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
20.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
