Kapıyı açıyorum
ışıklar kapalı 
sen yoksun ..

Işığı açıyorum
karanlığı aydınlatıyorum
sen yoksun ..

Oturuyorum
bakıyorum yanıma, korkak bir edayla
sen yine yoksun ..

Üstümü değiştiriyorum
tam soracakken pijamalarımın yerini sana
yokluğun diriliyor, gözlerimin yalnızlığında ..

Yatıyorum
elim solumun boşluğuna düşüyor
soğuyor, üşüyor
anlıyorum ki, sen yoksun
uyuyamıyorum ..

Sabah oluyor derken
güneş bile ısıtmıyor, dokunduğun tenimi
sarılıyorum sigarama, ellerim titreyişiyle
leş gibi bir kokuya uğurluyorum kendimi
ben sensizlik diyorum buna
hayat kader diyor, inadına ..

BURAK YALÇIN
30.11.2011
( Sensizlik başlıklı yazı Burak Yalçın tarafından 3.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.