Kör bir býçak kýnýndan çok uzaklara göç edince,

hasret makamýndan okundu kanýn türküsü.

Küçük bir çocuk kana bulanmýþ sandaletleriyle,

en son annesinin ellerine küserken görüldü.

Ürkek bir kadýn, çocuðu ellerine küsünce,

ecelinin gönlünü alýr oracýkta ölürdü.

Dalgýn bir adam ihanetten sabýkalý elbisesiyle,

metresinin dudaðýndaki ateþi düþünürdü.

Genç bir avukat heyecandan kekeleyince,

suç ve ceza kafa kafaya verip gülüþürdü.

Yakýþýklý bir mübaþir ‘r’ harfini söyleyemeyince,

daktilodaki sert ünsüzlere sempatik görünürdü.

Yalancý bir tanýk ifade vermeye gelince,

bir ayaðý yerden kesilir, burnu küçülürdü.

Yüksek perdeden bir ses siyah cübbesiyle,

yaz kýzým diye söylenirdi ; gereði düþünüldü:

çocuðun annede kalmasýna…

Dalgýn bir adam, dudaðýndaki ateþi söndürünce,

vicdanýnda piþmanlýk diye bir cehennem büyütürdü.

Küçük bir çocuk mutluluk dolu gözleriyle,

ilkin annesinin gözyaþlarýný silerken görülürdü...

annesi ölene kadar herkes çocuktur…