Vedayı vuslat sandım ,açıldı kapılar.
Bir adım daha evvel, düşerdim menzile.
Kimi bahar diyor hem üşüyen sabiler.
Bak ,bir kardelen gibi yeşerdim menzile.

Muhabbetti ya beklediğim ,dilediğim.
Şimdi yıllardı o,un edip elediğim.
Belki yokluğun zor dünyamda bilediğim.
Dönmesen hiç... sensiz de pişerdim menzile.

Yol ırakmış,yolcu fevaranında aşkın.
Bir Mecnun yanardı ki her anında aşkın.
Durabilirsen güzeldir yanında aşkın.
Bir adım daha evvel düşerdim menzile...
...

( Menzile başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 13.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu