Hüzün Mevsiminde Aşk
Sokak boş,
Dökük yaprak.
Hazan yorganını,
Üstüne çekmiş toprak.
Yine müdavimlerine,
Açıyor kepengini,
Çentik yorgunu bir bank.
Eğik baş,
Çökük omuz,
Sol yanı kor,
Bakışı buz.
Kalkık yaka,
Yanık sigara,
Duraksıyarak bir ara,
Oturuyor eski yerine adam,
Dudağında "Vira" mırıldanarak.
Güzel hoş,
Süzgün bakış,
Kıvrım savuran topuklu akış.
Belli ki yaralarını sarmış haspa,
Göz kırpıyor yeni aşka.
Dağıtarak yaprakları,
Takınarak şuh pozları,
Yanaşıyor o da bank’a.
Parıldıyor adam da göz,
Körüklendi bir kere köz.
Unutuyor acısını,
Siliyor tüm anısını,
Çıkarıyor çakısını,
Atıyor çentiği şansa.
(
Hüzün Mevsiminde Aşk başlıklı yazı
çetin tarafından
16.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
