DEÐÝÞÝMÝN FARKINDA OLMAK

Öðretmen, derse bir soru ile baþlar öðrencilerin dikkatlerini daha iyi çekebilmek için. “Geçen haftadan bu yana deðiþen bir þey var mý hayatýnýzda?”  Öðrencilere garip gelir bu soru. Biraz düþündükten sonra cevap verirler. Düþünürler gerçekten deðiþti mi bir þey geçen haftadan bu yana? Yok, deðiþmemiþti hiçbir þey aslýnda. Sabah erkenden kalkýp okula gitmiþlerdi bir hafta boyunca. Okuldan sonra eve dönüp, ödevlerini yapmýþlardý. Televizyon ve internet baþýnda geçirilen saatler... Baþka bir þey yoktu hayatta. Öðretmen bunlarý sormuyordu oysa. Bir daha sordu sorusunu: Hayatýnýzda geçen haftadan bu yana hiçbir þeyin deðiþmediðinden emin misiniz? Öðretmen neden soruyu tekrar ediyor ki diye düþündüler öðrenciler. Sonra öðretmen deðiþen þeyleri bir bir anlatmaya, hatýrlatmaya baþladý. Öncelikle bir hafta daha yaþlanmýþlardý öðrenciler geçen haftadan bu yana. Her gün okula gitmiþlerdi. Öðretmenler her günde farklý þeyler anlatmýþtý. Eve döndüklerinde farklý þeylerle karþýlaþmýþlardý oysa. Geçen haftaya göre yüzleri, boylarý, kilolarý deðiþmiþti. Vücutlarýnda bir sürü hücre yenilenmiþti. Bunlar ilk aþamada öðretmenin söyledikleriydi. Öðrencileri bir daha düþünmeye davet etti öðretmen. Evet gerçekten bunlarýn hepsi deðiþmiþti. Ama bunlar her hafta deðiþiyordu ve çok önemli deðildi. Olaðanlaþmýþtý bu söylenenlerin hepsi. Ýnsanlarýn arkadaþlarýnýn yaþamasý, ölmesi kadar etkilemiyordu insanlarý. Bunda bir gariplik vardý. Ölümcül bir kazadan kurtulan birisinin hayatta kalmasýna sevindiði kadar sevinmiyordu yanýndakinin ertesi gün de yaþadýðýný gören insanlar. Garip deðil mi hayat? Mucize olmasý için bir þeyin nadiren olmasý mý gerekiyordu?

Bir nevi gözleri açýk uyuyordu insanlar. Uyanýk olduklarýný zannedenler çevresinde hergün meydana gelen mucizeleri göremiyorlardý. Nasýl aþýlandý bunlar insanlara? Ýnsanlarýn neyi, nasýl ve ne kadar düþünecekleri, neyin farkýnda olmalarý, nelere karþý duyarsýz olmalarý gerektiði bilinçaltýna iþlenmiþti.

Hayýr, yaratan hergün, her an yeni birþeyler yaratmaktadýr. Yarattýðý her þey diðerlerinin hayatlarýna etki etmektedir. Bizim, arkadaþýmýzýn, komþumuzun, kardeþimizin, düþmanlarýmýzýn yaptýklarý her þey olumlu yada olumsuz hayatýmýzý mutlaka etkilemektedir. Bunun farkýnda olarak yaptýðýnýz her þeyin bir þeyleri deðiþtirdiðini unutmamalýyýz. Aldýðýnýz bir nefesin, içtiðiniz bir bardak suyun  tabiattaki dengede bir yeri vardýr. Bu yüzden duyarsýz kalamayýz çevremizde yaþananlara.

Öðretmen dersin devamýnda örnekler vermeye devam etti. Öðrencilerin birkaç saat sonra bu söylediklerinin bir çoðunu unutacaklarýný  bildiði halde anlattý yine de. Deniz yýldýzlarý ile ilgili bir hikayeyi okumuþtu zamanýnda. Öðrencilerini deniz yýldýzlarýný benzetiyordu. Kaç tanesini denizle buluþturabilirse o kadar baþarýlý olacaðýný düþünüyordu. Kýyýya vurmuþ deniz yýldýzlarý ne kadar çok olursa olsun, denizle tekrar buluþan deniz yýldýzlarýnýn denizdeki dengeyi deðiþteceðine inanýyordu.