Online Üye
Online Ziyaretçi
Düştü mü yüreğine hasretimin çıngısı?
Düğümlenip kaldı mı sözcükler boğazına?
Anladın mı ne imiş gönüllerin yangısı?
Buz kesti mi baharın, kar yağdı mı yazına?
El âleme şeş gelip, sana yek mi geldi zar?
Ruhunu alev sarıp, leyle mi döndü nehar?
Üşüdü mü ellerin, kalbini yaktı mı har?
Derman bulamadın mı, bağrındaki sızına?
Bakarken uzaklara kirpiğin nemlendi mi?
Odlar düşüp ödüne sevdalar demlendi mi?
Yâre-i hicranından duygular gemlendi mi?
Atı küheylan aşkın yetişilmez hızına!
Zor mu hasret acısı, burkuyor mu içini?
Yıllara peşkeş çekip ağarttı mı saçını?
Sevda yüklü hamallar almadı mı göçünü?
Ses vermedi mi bülbül, çalan gönül sazına?
Viran olan bağlarda güller boyun eğermiş,
Tuzlu tenin kokusu bir ömüre değermiş,
Söylesene sevdayı gönüllere kim vermiş?
Sen de boyun bük artık alnında ki yazına!
Anladın mı Ümit’in, derdine derman derdi!
Maşukların aşığa hediyesi kederdi,
Bülbülü şeyda ancak benim gibi severdi,
Hep bırakırdın beni Şubatın ayazına!
Ankara - 25.12.2011
Ümit Zeki SOYUDURU