Gözyaşı durağında hayatını bekler
Nasır tutmuş acıları bakışlarını kavramış
Öylece duruyor unutulmuş bir taş parçası gibi
Atıyor elini yırtık cebine
Vesikalık, sararmış bir aşk anısı
Atıyor elini öteki cebine
Üç kuruş para bir de solgun zamanlar
Doktoru ’sert yerde yat’ demiş
Parktaki konforlu bankta yatıyor ondan mütevellit
Diyetisyeni ’aman dengeli beslen’ demiş
Bir somun bir soğanla, uyuyor harfiyen nasihata
Zaten beklediği hayat da gelmedi durağa.
Kirli, uzamış sakallarını okşuyor usulca
Yanağından dudağına üşüyerek kayan bir damla
Mırıldanıyor sonra :
’Bu kış soğuk geçecek’
Oktay Coşar
