Matem-i Vuslat
Matem-i vuslat
Suskundu kadın
Aşkın artç depremleri ile sarsılıyordu
Yandıkça son güze gebe kaldı
Küskün sancılı dili
Usulca fısıldadı
Hey.!
Umudumun kıblesi sen
Haberin varmı
Ömrümü koynunda sabahlattığından beri
Sol gamzemin çukurunda uyuyor hüzün
Birazdan efkarımın çırasını yakacak
Birden
Tökezledi kelimeleri
Hem has ipekten di sözleri
Önce
Yıldızlar çekildi ağıla
Akşamın mahmurluğu çöktü
Usulca kapandı gözleri
Gece siyah feracasını örttü üzerine
İşte
Her yer zifiri karası
Birazdan çözülecek azgın
Kudurmuş vesveselerin zincirleri
öldüresi b/akışlarla
Isıracak yine ümitlerin en mahrem yerlerini
Yürüdü
Kalbinin küçücük su birikintilerinde
Devasa şiirler yüzdüren kadın
Mutluluğun ekşimiş suratıyla
Solgun çiçekler İçinde unutulmuş güz
Ağlıyor son nefesini veren ümitler
Göğe yükselirken suskun adaklar
Boynu bükük dileklerin son çırpınışı
’Gel’ demeye yüzü yok
Şaha kalkan
Yüreği sığmaz iken can kafesine
Kaldırdı başını umarsızca
Ruhunun kabuklarını soydu
Kanadı kırık sabrının sırtını sıvazlayıp
Yanlızlığını astı ağustos böceklerinin sivri diline
Ne tuaf bak.!
Arap saçına dönmüş
inşallahların ’Amini’ ile
Kış uykusuna yattı matem-i vuslat
Gönül Aydemir Adıgüzel..
(
Matem-i Vuslat başlıklı yazı
GönülAYDEMİR tarafından
11.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
