Ey Gönül !
Gön içinde sanırlar, seni değil mi gönlüm?
Bilmezler ki sığmazsın, ne çuvala ne kaba
Aciz nefsin peşinde, geçirirsin hep ömrüm
Farkına varmalısın, çekilmeden hesaba
Dünyalara sığmadı,bir sende buldu huzur;
Damgası ötelerde, mazrufu üzre zaman
Sevmeyi bilenlere, makamı dünden hazır
Severken sevilesin, nefrete verme aman!
"Gönül" dediler sana, başka isim arama
Girmesin o saraya, sahibinden gayrısı
Karartmadan ışığı, merhem olsun yarama
Tabip falan istemem,taze iken ağrısı
Ol ismine müsemma, aşk ile dolsa insan
Şen olur arz u zemin,kavgaya vakit olmaz
Gönlü temiz olanda,olmaz ki kirli lisan
Şakır bülbül dem'inde,kimseye korku salmaz
Hakikate erenler, o gönle koşa gider
Daldan dala atlamaz,yolu yeganedir hep
Safi olan o yerde,gönüller coşa gider
Sözüm sanadır gönlüm, arama başka sebep
(
Ey Gönül ! başlıklı yazı
Arzeni tarafından
23.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
