Ne
varsa sinende
Hiç itiraz etme,
elemi içinde filizlendirme
Gam ile yol almayı
sakın bir çıkar yol addetme
Gönül
ummandır,
bakirliği içinde
barındıran ümidin toprağıdır
Yeisin
aklına ve izanına
hükmesinden kurtarılmalıdır
Desise
kim için ardır
Vicdanı olan bir can
için ne müthiş garazdır
Ruhun
ve kalbin Rabbi için
halkedilen aşkın muhatabıdır
Akıl ve izan
iradenin azminde bekleyen
hükmün kaza cenahıdır
İnsan
kul olmak için vardır,
yoksa hüsran hesaptır
Ney,
bir kamış iken
Sulak ve humuslu
toprakta vaktini beklerken
Çilenin
ve sabrın taliminde
sadakatini aşikar ederken
Nefes
kimin tasarrufudur,
tasavvur edilmeye
muhtaç olan ihsandır
İnsan
olmaya matuf olan beşer,
aşka ram olan sedadır
Gönül
yanması nedir
Hangi nar bu hakikatin
nüzülünde ki gerçektir
Ruhunun
ve kalbinin lisanında
yol alan için evham niyedir
Yaratan Rab,
neden sevgi ve muhabbetten
esirgenen bir hakikattir
Kulluk,
hukukun dilinde
zarurettir,yoksa ihlas niyedir
Her
yolun bir sonu var
Sonsuz olan için umut
ve emel, aşkın vecdindedir yar
Muhakeme
ve vicdan niye ar, aklı
olmayan için araf kimi arar
Arasat,
ruhun icmalinde
anlam bulan bir mekan,
kalp ecriyle yaşar yar
Nefsin
ne vakit zafiyetini görse,
hükmeden şerdir, narı arar
Kim
kalbini kırdıysa
Umutlarını soldurmak
için say içinde bir efkarsa
Sakın
haline bakıpta muhatap
alma, heves umut değildir anla
Umudun
bir ahendi var,
nizam içinde ki ruhun
ve kalbin ihsanına bakar
İşte
o vakit, ihlas kapıları
açan bir vicdanın sesidir yar
Fani
olan için yakınma
Metanet ve dırayet
sevdasını hor görüp atma
Sabır ve kanaat
kalbini terbiye eder,
aklın izanın için ne ister
Ruhun
melali hangi hakikatin
kitabından söz eder,
ümitsiz nefes sefillik eker
Aşk,
ruhun mihrakından
nükseden feyizdir,
aklı ve gönlü nizam eder
Mustafa CİLASUN
