Issýz bir gecenin karanlýðýnda,

Yýldýzlarla baþbaþayým.

Mazilerden konuþuyoruz, unutulmayan mazilerden...

Dalgalarýn yüzüme vurduðu o soðuk rüzgar karþýsýnda,

Söylüyorum, Annemin bana en büyük hatýrasý olan ninnileri.

Kimi yýldýzlar dayanamýyor,

Adeta gözümden akan yaþlar gibi süzülü veriyorlar avuçlarýma.

Saatler geçti, yýldýzlarýn o güzel parlaklýðý teker teker sönmeye baþladý,

Þafaklarmýdýr ki günün vazgeçilmez manzarasý.....

Minareler, göðe yükselen minareler,

Ne güzeldir ki, bir yandan okunan ezan ve bir yandan abdest alan müslüman.

Budur, budur iþte günün deðil sonsuzluðun manzarasý...