Bazen ne kadar kolay gelir düşlerimize
Hülyasız düşüncelerin ikliminde
Kendi sessizliğimizin serzenişleriyle…
Merak etme kimseler sesini duymayacak,
Seni kalbinin dışında hıçkırıklara boğmayacak…
Kalmasın yaşanmamış, hal ekseninde haykırış,
Neticesinde ruhunun iz sürdüğü ötelerin şevkiyle…
Kalbi daralmalar, ruhi yanılmalar,
Vehimlerin yozluğundan kaçışlar ancak seninle…
Ne yıldız ne de ay sadece kendi seyrinde hilkatiyle…
Sen, kimliğin örtüştüğü edebin rüknünde muhabbetle...
Yalnızca sen halinde yaşıyorsun sanma,
Yalnızlığın sokaklarında adımların şevksiz nazarıyla,
Dilek ve beklentiler kalbe geçit vermezse,
Tefekkür eyle, hikmetiyle kanaati ziyaretle...
Madem ki naif kalbinin kırıklarıyla hüzünlüsün,
Gönül verdiğinle bu kadar fakir muhabbetli misin?
Oysa zenginliğinle şefkatin adresisin,
Cihanın öznesi, aşkın payesi, hamiyetin kalesisin…
Mustafa CİLASUN
