Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey melun şüphe
sen aşkı ne zaman öğrendin
aşk seni ne zaman öğrendi
sığındığımda limanına kartal yuvasının
nerdeydin
makul bir sebep mi lazım
sevdim sebepsiz biliyorsun
çekildim yolundan
neden halen gitmiyorsun
ne gam, ne huzur
ey aşk, bana öğrettiğin sadece ihanet
bağından der diye verdiğinse
kokusuz bir gülden ibaret
şimdi, adın
acılara sürülmüş yalancı haz
gönül huzurunda buruk bir tebessüm
şimdi adın
dilimde eksik niyaz
sessizce terk etmem
uykularını bölen kabusun olurum
simsiyah bir bulutta gizlenir
yakmam seni gölgen olurum
gitmek istiyorum bir bilinmeze
en haklı sebebe dayanarak
arkama bakmadan
özbenliğimi terk ederek
sahipsiz mezara bakar gibiyim
aynalar seni göstermiyor artık
ey emanet sevgili
gözlerinde gördüğüm yüzüm nerde
unuttum rolümü oynamıyorum
kapansın perde
şiir: simsiyah
seslendiren:Elif Reyya Naz