Çatlatan bir dostluğu yaşadık,
Kısacık ömrün nirengi noktasında...
El uzattın hüzünlerime gecelere küsüp,
Rengini yeşile boyadın göz yaşlarımın...
Şimdi başka sensiz buraları,
Dili yosun tutmuş,dikensiz gülleri...
Çare,bırakıp kaçmak mıydı ?
Sessizce....
Gemileri yakmak varken,
Çaresiz bırakmakmıydı ehven olan...
Ben yokum gayrı,biz içinde yitik,
Şimdi daha çok hüzünlü göz yaşlarım,
Önce bir sevgiliydi gözümden akan,
Dahası...Belki hasretti yakan...
Son acıyı sen yaşattın...
Çünkü;Sendin en son beni yalnız bırakan...
Mutlu musun şimdi...
Giderken el sallamadın...
Sitem de olsa,bir haber yollamadın...
Vedasız geceler beklerken dün,
Kapımı önce sen çaldın...
Gidişin de dostça ama,
Dönüşünde bir başka hüzün...
Şitayı yaşarcasına bakışların,
Bana baharı yaşatmadın,yaşamadım
Sevmiyorum artık,dünü sensiz günü...
Dünüm de hüzün ,günüm de...
Sevda şarkılarına meylim vardı,
Arabesk olmadan önce yaşamım...
Vedası bir buse sıcaklığında,
Vuslata erdik mi anlamadım....