Olayın aslı ne biliyor musunuz?
Yaşamımızda gerçekten güzel, iyi yüreği olanlar ya da insana ve hayata bakış
açıları hoşumuza giden insanlar olabilir.
Bu tarz insanlara bakışımız da genelde olumludur ve hayatımızdaki yerleri önemlidir.
Ancak sadece güzel yürekli olmak,güzel sözcüklerle kendini
dile getirmek etkilemek-etkilenmek bunlar bir ilişki için yeterli değil tanıdıkça
bazı huylar,alışkanlıklar,düşünceler hoşa gitmeyebilir.
Gerçekte bir insanı tanımak için birebir yaşanması gerekiyor
Denizi, dağları, baharın gelmesiyle açan çiçeklerin kokusunu, şehrin
güzelliğini birlikte bir film izlemeyi, balkonda oturup ılık havanın esintisini
birlikte hissetmeyi her halleri birlikte yaşamak birlikte hissetmek ve
gelebilecek yaşamın her olumsuzluğuna birlikte göğüs gere bileceğini ne olursa
olsun sevdasıyla hep yanında olacağını bilmek hissetmek…
Ve ’’insan asıl sakladıklarında gizlidir’’ derler insanları tanımak çok zor...
bazen bir olay karşısında gösterilen en ufak tepki,yorum bile ‘’ben bu insanı
tanımıyormuşum ki’’dedirtebiliyor..
Ve işte en çokta o anlarda gitmek isteriz..
Gitmek istemek belki de en çok da kendimize gitmek isteriz.İnsanın kendisini bulmasının
yolu aslında tümüyle kaybetmekten geçermiş.Ne güzel olurdu,ben de tüm
benliğimi,geçmişi,kafamın içindeki duyguları,beynimin içindeki düşünceleri
kaybetsem ve yeniden bilinmezlerden doğsam..belki de kendi küllerinden doğan anka
kuşu gibi.Yeni bir ben olsam...Sever miydim acaba o beni? ...
Yine de yaşanmışlıkların unutulan kalıntılarında da olsak yaşamak güzel baharın sevincini yaşamak.uzaklarda da olsa bir kadının beni, bendeki maviyi,mavideki beni düşünüyor olması güzel..Uzaktan uzağa,esen rüzgarlarda,bir martının kanadında getirdiği azda olsa sevgisini duymak güzel
Faili meçhul Yalnızlığımda