Yalnýzlýk karabasan gibi çöker üstüme,
Baðýrýrým can havliyle nedense sesim duyulmaz,
Çözümsüz denklemler gibiyim,
Çýkmaz sokaklardayým,
Yolun sonu görülmez,
Yalnýzlýk tek dostum iken,
Duvarlar gelir üstüme,
Kurtulmak için çabalarken,
Dipsiz kuyularýn içinde bulurum kendimi,
Sesim, soluðum duyulmaz,
Karanlýklardayým…

Yaþamak nefes almaksa eðer,
Evet, nefes alýyorum,
Yaþamak hayattan zevk almaksa,
Yaþamak hayatý dolu dolu yaþamaksa,
Neden yaþamýyorum,
Efkarým daðlarda yankýlanýr,
Yüreðim ana sevgisine muhtaç,
Yetim bir çocuðu andýrýr,
Oysaki bu yürek ne sevgiler beslemiþti baðrýnda,
Oysaki bu yürek ne aþklara gebeydi,
Ya þimdi!
Kediyi görmüþ fare gibi suskun,
Þiddetli bir fýrtýnanýn ardýndaki sessizlik hakim,
Yalnýzlýðý besler koynunda,
Zaman önü setlerle örülmez bir nehir gibi çaðlarken,
Zamanýn zamansýz efkarýndayým,
Hüznüm dramatik bir filmin finali gibi,
Geride buruk bir tat býrakýr,
Duygular þaha kalkmak isterken,
Yalnýzlýk kabuðuna çekilmiþ kaplumbaða gibi frenlemekte,

Ey hayat!
Þimdi dolu dolu yaþamak isterken seni,
Ýçinde bulunduðum ahvalde,
Sen yaþa beni,
Ýstem ve doðrultunda,
Ýstediðin yöne acýmasýzca savurarak,
Baþýmý vurduðun kayalar bir gün parçalanýr elbet,
Ve ben o gün kayalarýn izinde yol olurum,
Ve ben o kayalarýn bittiði yerde yeniden dirilirim,
Ve ben o gün özlem duyduðum ben olurum,
Ben olurum…