Kalemim Duru
Yine üşüdüm mürekkebim duru.
Sevdayı yazmaz tükenmiş kalemim.
Mevsimler hasta yaprağı kupkuru.
Anlamaz kimse, ben yitik alemim...
Manaya daldım, enel hak yolunda.
Neler var neler, didar bak yolunda.
Sen yanma yansın ,aşkı yak yolunda.
Şiiri içsel yaşayan kalemim...
Kimi zaman sen, şehri ızdırabım.
Kimi zaman ben,senden de harabım.
Hani var ya o, sunulan şarabım.
Bu gece gelsin ,üşüsün kalemim...
Kalemi kırsam, dönemem güzele.
Sırrı sendeymiş,Örneki çöz hele.
İnerse şayet,şiirat özele.
Yazar mı kalem ceylanlı alemim...
(
Kalemim Duru başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
12.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
