Ben senınle tutunurken şu iğrenç hayatın sacaklarına kendıne bir bak,bak ve sılkelen
dökülsün ustunde hukum surmeye çalısan bocekler..Bu kadar mı kolaydı gardını
düşurmen,onlara artık boyun eğmen...?Şimdi onlar gıbı mı olacaksın yanı??????????
Söyle kadim dostum ,ışığını ne zaman kendı prızınden cektın ve ne zaman vazgectın?
Farkındayım defalarca ruhum kursuna dızılmedı ama sen küllerınden yenıden yukselen
anka misalı cıkıverıyordun onların karsısına..Kaç kez saymadım ömrunu yıtıren
benlıklerını topraga verısıne..Zira her son bir baslangıç mısalı yenıden turedın ve savastın
İlk kez bu aksam sana ve senın kısılıgıne yakıstıramadıgım,sana uymayan bu kırlı
dusuncelerın tesırı altındayım..Bu satırları okurken gulup gecıyorsan bir cokus baslamıstır.
Her kelıme ve satırda gozlerınde hatıralardan kalma ıslaklık varsa ve o guzel dudakların
aydınlıkla tebessum edıyorsa ..Dur , vazgec ve al su kılıcı yerden.Bak artık daha keskın
Savurmaya basla ben hep yanındayım...
sevgıler...
