Sukünet
halinde seyrederken
Halin deminde sualerin
dirliğinde ilerlerken dikkatimi çeken
Feryad eden bülbülün,
sessizce ağlayan çocuğun, umudu
solan hicranın figanını düşünürken
Bir başka
zamanı yaşarım,
hüznün ritmine dalarım,
tamburun sesiyle dağlanır kalırım
Her nefes
muradına erişmek ister
Nasibin halinde umutla bekler
Sabrı ve kanaati talim
ederken, sancı çeker, çileyle yüzleşmek
için metanet sahibi olmayı ne kadar diler
Günyüzüne
hasret ümitlerin
bahara erişmesinin sızısını biçer
şevk ve sürura ermek için elhak niyaz eder
Kalbin
inşirah ile yol alması
Sezginin ruhtan
zuhur eden figanı, aklın terbiye
edilmesini, edebin sadrına kanmasını bekler
Ana şefkati,
çocuğun kalbi dili sünnetullahtır
Nisayı
hor gören hangi
nefes olursa sefil ve yobazdır
Kalbinden
bihaber nazardır,
edebe muhtaç bir zavallıdır
Nisa elhak
edep tacı olmalıdır,
Her haline dikkat kesilen
bir vicdan sedasıyla yol almalıdır,
yaşamak için yaşayanlardan olmamalıdır
Gülün
sezgisinde, lalenin
mutmain olmuş halinde
Yaratana
iltica eden her canlının
vecdinde vuslata kanmalıdır
Lalubalilik yapan
hangi nefes olursa uzaklaş
Sırnaşık
ve yılışık nefeslerle
vaktini hoyratça harcama
Ecel
her zaman
ummadığın lahzanın farkında
Heves
hesap edilmeli,
macara içine çeken ne varsa
Endişe ile
dikkat kesilmesli, akıl
ve irade zafiyete terk edilmemeli
Lekeye
maruz kalmış bir kalple emniyet
içinde nefeslenmeye nasıl cüret edilmeli
Aşk
ve sevda adına
katiyyen karalar sürülmemeli
Hemdem olmuş nefesler
ve arif insanlar takip edilmeli
İlminden ve feyzinden
istifade etmek için asla şüpheye
düşülmemeli, iştişareye önem verilmeli
Muhakeme etmeden,
teslim olmak ahmaklıktır
Keşkeler
adına seyranlıktır
Düşünmekiçin izanı
ve vicdanı ihmal etmeden hakikat
adına ne varsa tasadduku için ceht edilmeli
Allahın rızasına
haiz olmak için takiye ve maslahat
zafiyetleri, azimetin önüne geçmemeli,
Zira ruhsat var
diye zorlayan nefes,
kalbinde ihlastan söz etmemeli
Mustafa CİLASUN