"Eðer Ölümden Sonra Hayat Yok Ýse Hayatýn Kendisi Ölümdür" sözünü hiç düþündünüz mü? Ýnsan bedeninin, hatta insanýn ne kadar aciz olduðunu hiç düþündünüz mü? Bir arý dünyaya gözlerini açar açmaz hayata baþlayabilirken, insanoðlunun 20-25 yaþlarýna kadar kendi ayaklarý üzerinde duramadýðýný, yani arýnýn hayata baþlarken sahip olduðu yaþama becerisini kazanabilmek için ömrünün 3 te 1 ini harcadýðýný hiç düþündünüz mü? Ýçinde yaþadýðýmýz et yýðýnýna gerektiði gibi bakmadýðýmýzda, bu bedenin kurtulamadýðýmýz, ölene kadar taþýmak zorunda olduðumuz, aðýr bir elbise haline geldiðini hiç düþündünüz mü? Sürekli bir amaç peþinde koþarak, hatta bazen amaçsýzca tükettiðimiz zamanýn aslýnda elimizdeki en deðerli, trilyonlar versek te geri getiremeyeceðimiz bir hazine olduðunu hiç düþündünüz mü? Dünyanýn en fakiri olduðunu iddia eden insanýn bile trilyonlar versek bir kolunu, bir bacaðýný, bir gözünü vermeyi kabul etmeyeceðini, yani aslýnda trilyonlardan daha deðerli þeylere sahip, çok zengin bir insan olduðunu hiç düþündünüz mü? Kimisi çok zngin doðup ölene kadar sefa sürerken, kimisinin çok fakir, hatta özürlü, sakat doðduðunu, ölene kadar cefa çektiðini ve hiç kimsenin nasýl ve nerede doðacaðýný kendisinin seçemediðini, yani dünyada ciddi bir adaletsizliðin olduðunu hiç düþündünüz mü?  "Eðer Ölümden Sonra Hayat Yok Ýse Hayatýn Kendisi Ölümdür" sözünü hiç düþündünüz mü?