Bahar; ellerinde çiçeklerle kokular saçýyor, rayihalar damýtýyordu soluduðum havaya... envayi çeþit nebatat renk öbeði oluþturuyordu sarayýn bahçesinde. Güneþe raðmen gökyüzü gözyaþlarýný akýtýyordu topraða yaðmur yaðmur... Bahçenin ortasýna gökkuþaðý cümbüþ kurmuþtu sanki. Ýçimi ýsýtma, etrafýmý aydýnlatma iþini gün içinde güneþi kendine dost edinerek saðlýyordu dünyamýz.Yine böylesi güzel bir gündü;

      Son yaptýðým hat tablosu, bayaðý bir yordu bedenimi…bedenime razýyým ama beynimi bir türlü toparlayamýyordum. Bu, baharýn geliþinin rehaveti olsa gerek... Ne zor bir imtihan bu Allah’ým! Elime cava* kalemi aldýðýmda göz kapaklarýma Nurbanu gelip oturuyor. Masamýn üzerinde bulunan bütün avandanlýðým** karmakarýþýktý.Önceleri böyle deðildim. Mecbur olmasam, tabloyu býrakýp günlerce elimi deðdirmeyecektim. Lakin mümkün mü? Yeis içinde kývranan padiþahýmýza nasýl anlatýrdým bu durumu? Sorularý ve derince bakýþlarý bile adamý yerin dibine sokmaya yetiyor. Her olaya dört cepheden bakmak nasýl bir dimað ve feraset ister ki? Sorduðu soruya vereceðin cevap olayý kurtarmaya yetmeyecek, üstüne üstelik bir sonra ki adýmý da tarif edeceksin adama. En yakýnýndakilere bile evhamlý davranýrdý. Zevcelerini, kerimelerini bile saray dýþýna çok mecbur kalmadýkça çýkarmazdý. Her defasýnda kadýnefendilere ve çevresindekilere sýk sýk tembihte bulunurdu;

      "Her dýþarýya çýkýþýnýz bir tehlikenin habercisidir.Ýçinde bulunduðumuz durumu biliyorsunuz.Ýç ve dýþ düþmanlarýn uyumadýðýný da.Nerede,nasýl düzenlendiði bilinmez bir suikaste kurban gidebilirsiniz? Ya da kaçýrýlýp fidye isteyebilirler. Fidye neyse de, fena bir hal gelir baþýnýza,iþte o zaman dayanamam bu duruma"

       Bilmeyenler için saray hayatý dýþarýdan çok þatafatlý gelebilir ama aslýna bakarsanýz burasý kaynayan bir cadý kazaný… Ahh bir bilseler!… Sarayda oluþum,yanýbaþýmda dünyanýn titrediði bir Padiþahýn varlýðý çok etkilemiyordu artýk! Ýnsan bulunduðu ortama ve insanlara çabucak alýþýyormuþ...

       Þu koca saray, padiþah, vezirler, kadýnefendiler, mabeyinciler, hizmetçiler, marangozhane, bað-bahçe hepsi boþ geliyordu benliðime… Bir tek dolu yer vardý o da gönlüm… Lakin ona hükmedemediðim zamanlarda çok zorluk çekiyordum. Her gün, o mah yüzlüyü görmek istiyor,soluk alýp verme eylemini onsuz yapmak istemiyordum.


        Marangozhaneden aldýðým zevk yerini hasrete býraktý.Sürekli kanayan bir hasret.Binbir türlü bahane yapýp evlerine gitmek için can attýðým hasret.Yüreðimi yangýn yerine çeviren hasret. Reþat Aða da, diðer sarayda bulunan üst rütbeli insanlar gibi sarayýn bahçesinde bulunan onlarca konaktan birinde oturuyordu. Konaklarýn çoðunda padiþah efendimizin zevceleri eðleþirdi. Bu durumu çok iyi bilen padiþah, saray dýþýna çýkamayan gönüllü esirler güruhunu memnun etmek adýna, yüzlerce dönüm arazi üzerine parklar,oyun bahçeleri kurdurttu.Bu haliyle Yýldýz sarayý þehir içinde bir þehri andýrýyordu

      Ayrýca, zevceleri,mahdumlarý ve kerimelerine farklý türde lisanlar öðreten hocalar saraya gelir giderlerdi.Ziyaretçi sayýsý bitmezdi hiç. Bu yüzden kötü niyetli insanlarýn gelmesini önlemek adýna bir sürü polisiye ve istihbarati önlemler alýnýyordu. Bir de yeni bir furyadýr baþlamýþtý saray ve çevresinde.Padiþaha dýþarýdan istihbarat getiren insanlara verilen hediyeler,dillere pelensek olmuþtu.Bu durumu ganimet bilen yüzlerce fýrsat düþkünü insana ekmek kapýsý olmuþtu bu olay. Padiþah, amcasýnýn öldürülüþünü bir türlü unutmuyor, unutamýyordu. Gerçi suçlularýn cezasý verilmiþti.Hatta ,Mithat Paþa, Nuri Paþa ve bir çok insan sürgüne gönderilmiþlerdi.Yine de baþýna gelebilecek her türlü olayý bertaraf etme adýna aklýna gelen her þeyi yapýyor, yaptýrýyordu.Yurdýþýndan çok ünlü yazarlarýn yazdýðý polisiye romanlar birinci elden getirtiliyordu. Onlarý okuyarak, suikast ve polisiye olaylarý kafasýna bir bir yerleþtiriyordu.Bu durum kendisini olduðu gibi etrafýný da rahatsýz etmiyor deðildi.


      Sarayýn etrafýný kaplayan yer yer kara bulutlu günlerin yanýnda güzel þeyler de oluyordu sarayda. Özellikle, Padiþahýmýzýn kerimeleri ve mahdumlarý musikiye pek düþkünlerdi. "Özellikle de Zekiye Sultan ile Naime Sultanlar birer saz takýmý bile kurmuþlar.Öylesine güzel eserler icra ediyorlarmýþ ki; Padiþahýmýz, arada sýrada, onlarýn bu eserlerini dinleyip yorgunluk atýyormuþ... Hatta, aralarýn da bir kýskançlýk ve çekememezlik bile varmýþ. En iyi icra’i taksimi yapabilme adýna,piyasa da ki musiki þinas insanlara servet denecek miktarda ücretler ödüyorlarmýþ." Dün sabah, musiki konusunda yaptýðýmýz sohbet esnasýnda;Reþat Aðam söyledi.Yaþadýðým güzelliklere, zirve yaptýrtmýþtý bu haber...


       Çünkü, Nurbanu da, Nuray hanýmýn saz takýmýnda imiþ.Çok güzel keman ve viyola çalýyormuþ.Bu durumu, Orkestra Müdürlüðü de yapan Padiþahýmýzýn büyük mahdumu Abdurahim Efendiye iletir isem, ben de o takýma girebilirdim. Ney ve kudümü ustalýk derecesinde çalabiliyordum.Hele de Ney konusunda iddalýydým.Çoðu zaman, Padiþahýmýza marangozhanede küçük resitaller icra ederdim.Gözünün yaþardýðý ve huþu haline büründüðü çok anýný görmüþtüm.Kalbim, yuvasýndan uçacak serçe misali "pýr pýr" ediyordu. Bunun için elimde ki son tabloyu özenle bitirmiþtim.Padiþahýmýz bunu beðenir de ; "Hediyen ne olsun derse?" Ben de durumu bir bir izah eder arzumu iletirdim.

       Beklediðim gün gelmiþti. Padiþahýmýz Efendimiz ve oðlu Abdurahim Efendi marangozhaneye beraber geleceklermiþ.Padiþahýmýz, marangozhanenin yanýna seramik atölyesi kurdurtacakmýþ.Bu konu ile ilgili ustalardan beyanat alýp iþe öylece koyulacakmýþ.Bu fýrsatý ganimete çevirebilirdim.Biraz cesaret yeter ve artardý bile…



        *Cava Kalem:Hattatlarýn kullandýðý sert kamýþtan yapýlmýþ ucu sivri kalem
**Avadanlýk:Hattatlarýn kullandýðý tüm malzemeler( Kalem, hokka, kalemtýraþ, altlýk, makta v.b)

Devamý Var