Sarhoş bir beyinle vuruldum sana
Mürekkep yetmiyor seni anlatmaya
Sarhoşluğun verdiği hazla
Ayın karanlığına sakladım seni
Kalbimi yakanla
Hani kapısıydı gözler kalbin
Neden dokunamıyorum kalbine o zaman
Uzatılan eller neden boş bir avuçla döndürüyor kalbin
Delide olan aklı almaya başladım
Her yıkılışımda
Artık kalem kağıt faydasız
Yalan dünyada kalbim sensiz
Kitaplara sıkışıp kaldı
Gözlerimdeki umut mahkum oldu sensiz
Mezar karanlığına
Her dilde bir olan gözlerimde yanan
Kilidiyle kalbini açamayan
Siyah beyaz karelerde sıkışıp kalan
Bir an yeşerdi mezardaki umutla
Adının ilk harfiyle