Boşa mağrurlanma, “güzelim” deyi,
Gönül kalelerin, yıkılır bi’gün…
Bi’sende mi gördük, nazı, işveyi?
Çekilmedik kahrın, çekilir bir gün…
Şimdi güzellikte, yok amma eşin,
Bu ahu gözlerin bu kalem kaşın,
Hele bir otuz beş, kırk desin yaşın,
O inci dişlerin, dökülür bi’gün…
Gün gelir de, yaş kemâle erişir,
Güzel çirkin birbirine karışır,
Gamzelerin çöker, gerdan buruşur,
Sanma ki, yüzüne bakılır bi’gün…
KURTOĞLU’m nazların, arttıkça artar,
Ömür her nimetti bedelli tartar,
Bu havalı burnun, yerlere sürter,
O ince bellerin, bükülür bi’gün…
13-Kasım-1999
cumartesi
Aşık Rifat KURTOĞLU ÇORUM
