Yıkılası zalim gurbet,
Ne ben, ben kalabildim sende.
Ne de sen sen olabildin benle
Anlamadık birbirimizi yıllar geçti de

Alnımın terini görmedin,
Emeğin kıymetini bilmedin,
Sadakatten hiç bahsetme;
Zengini daha zengin ettin.

Uçağı, yatı,
Yarışmaya atı,
Mercedes i villaları,
Var mı başka sevdaları?

Tuvaletine arabasıyla gider,
Vay yavrum kılıma sı rahatsız eder.
Elli adım yürüdün mü diye sorsanız,
Ne işleri bahane eder.

Trabzon dan getirtiyor çöreği,
Adıyaman da yaptırırmış böreği,
Ete ne düzenler verdirir;
Ukala birde dalga geçer,
Fakirin hakkı diye yemez ekmeği.

Toprağından koparamam anamı,
Bir o anlıyor içimdeki sevdamı,.
Düşün peşime diyorum ya,
Kızım oğlum beğenmiyor vatanı.

Ekmeğini yedim, suyundan içtim,
Nankörlük ediyorum sanma.
Sende, elli yıllık emeğim var amma,
Hala Çorumlu diyorlar bana.
( Yıkılası Zalim Gurbet başlıklı yazı mefail-ozbek tarafından 26.07.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu