Güldüğüme sevinme
Ağlatır acılar,
çile tadında ki ızdıraplar,
figan ettiren yaralar
Çelebi
olmalı insan,
gamı hiçe sayan,
yalnızlıktan dem alan, Rabbine sığınan
Medet adına,
muhtaçlığın farkındalığıyla,
acziyet nefsin olunca düşünmelidir yol alan can
Korkular
metanet zerkeder
Akıl, irade ve vicdan
her bakımdan aktif melalin azmidir
Edilgen olan
nasıl bir halin tuvalden
akseden rengidir, yedirenk ne diyedir
Gökkuşağı
ne kadar masum,
kuşun ürkek bakışları,
kelebeğin teslimiyet farkı, aşk şiarı gibidir
Suskun
hıçkırıklar ne biçer
Bin hüzün içinde yürekten s
ökün eden umutları nı ufka eker
Vakit
ve nasip ne der,
niyet ve azim niye keder,
insan tefekkür ettikçe nefsiyle baş eder
Vicdan,
irade ve akıl
aktif kılınmıyorsa
ne kadar suskun ve bizar
olur ey kalbi olan makbul değer
Annen
ağlarken, baban yanar
Kan her ne kadar akıp
gitsede vicdanın sessizce ağlar
Şefkat
ve muhabbet,
edep ve vaziyet nizam
edildikçe hissiyattadır rahmet
Kalp kararınca,
izan daralınca,irade
zafiyete dalınca,akıl çaresizdir,
edep halsizdir, zahmet
Aşkı
kerih görme ve hiç yerme
Sevmeyi öğrenmediysen,
zan içinde nefeslenmeye itibar etme
Ruhundan vazğeçme,
kalbini lekeye terk etme,
iradene sarfınazar edip eritme
Nefesin müddetine,
aklın ihsan için lütfedildiğine,
iraden adına hürriyetine nazar et, çekinme
Ne yaparsan
kendine kalacak
Masivaya dalıp ziyan olursan
adına ağlayan bir şey bulamayacak
Elbet
birgün vakit dolacak,
lahza alnından ter boşaltacak,
burun kemiğin sızlamaya başlayacak
Ne kadar çırpınsan,
fersiz gözlerinle umut bağlasan ve
medet umsan hiç birşey eskisi gibi olmayacak
Mustafa CİLASUN
