Dostuma
Hergün doğan güneş kanayan sol yanımı biraz daha acıtıyor
Bir gün daha sen yoksun ve olmayacaksın
Birgün daha sensiz geçeçek
Bedenimde senden arda kalanlar akacak, süzülecek
Ve göremeyeceksin ne haldeyim
Ateş düştüğü yeri yaktı be kardeşim
Alevler içindeyim
Yaşadığımın farkında mıyım ?
Heralde değilim
Sabah, akşam, karartı dolu gece ve tekrar sabah
Kırığım biraz, birazda halsiz
Taşıyamaz oldum artık hayatın nankörlüklerini
Tanıyamaz oldum kimseyi ; seni tanıdığım kadar
Ismarladığın bir sigaranın tadını hiçbir şey vermiyor artık
Her içişimde sen aklıma geliyorsun
Dumanıyla ise, kaybolup gidiyorsun
Düşüyorum peşine, belki beni sana götürür diye
Ve sonra sadece 3-4 adım atabiliyorum
Dağılıp gidiyorsun
Sonunu görmek istiyorum, göremiyorum
Her gece bir köşede sensizlikle oturuyorum
Karşımda puslu dağlar, seni çağırıyorum
O kadar yalnızımki kendi sesim geri dönüyor
Sonra öylece gözlerimden hasretin dökülüyor
Bir sigara, üstüne bir tane, bir tane daha
Gözlerimi açtığımda, senin yanında buluyorum kendimi
Sen belki görüyorsun beni
Benimse gördüğüm bir avuç toprak ve yazılı bir mermer taşı
Daha 20'li yaşlarda bir delikanlı
Üstünde ise senin adın karalı...
(Yakın zamanda ezeli hayattan ebedi hayata göç eden dostum için.)
(
Dostuma başlıklı yazı
Rotasız tarafından
9.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
