Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne keskin sözlerimiz vardı...
Yazdıkça içimiz akardı...
Kendimiz yazıp kendimiz okurduk.
Sen bir tuhaf olurdun...
Tuha tuhaf bakışırdık.
Yazışırdık sonra...
Tuhafım yine biliyor musun?
Hemde ne fena!
Anlat dersin diye korkuyorum,
Bırakmazsın biliyorum...
İçime oturan bir şey var!
Yuvarlayıp içimden atmak geliyor...
İtiyorum!
Gücüm yetmiyor...
Yığılıp kalıyorum!
Fırsat bilip içime içime oturuyor...
Aklıma sen geldin yine!
Boşalt içimi...
Tut şunun ucundan!
Çek çekebildiğin kadar...
Yaparsın bilirim!
İçli içli bakma yüzüme...
Kalem senin adın!
Yalvartma ne olur!
Vur yazının dibine...
Çek bir dize daha...