//Bu seferde ölmezsem zamanın karmaşasında
Ab-ı hayat içireceğim ellerimle Tanrıya//

Belki güneş yeniden doğar
 Umutlar yeniden yeşerir diye
Nice şiirler yazdım
Nice düşler ektim mayın tarlası gönlüme

Façası yamuk bir çehrenin ardına sığınmış
Bozuk aksanıyla özgürlük düşleri kuran
Ellerindeki taşlarla topa tüfeğe meydan okuyan
Filistinli bir çocuk yüreğim
Aman vermem zalimin zulmüne h i ç b i r z a m a n
Kadrajından çıkan hayallerimi
Soluksuzluğuma bırakıp savaşırım durmadan



//Şimdi giyinsem tüm mavi renkli umutlarımı
Öfkesinden kudurur Ebrehe suratlı p/is kokulu adamlar
B i l i r i m//

Bilmiyorlar beni çoğu zaman
Hep y a l n ı z l ı ğ ı m l a anılırım
Onlardan daha evvel buradaydım hâlbuki
Âdemin en uslu çocuğuydum
En bereketli topraklarında emzirmişti beni Toprak Ana

Sonra
Çirkin bir vesveseye kurban gitti benliğim
Vuruldum bir taşla, alnımın çatından
Yere düştü cansız bedenim
Bin kere ölmüş(t)üm ben
Katilim kardeşimdi.

Hani Nuh’un gemisinde ak gerdanlı bir güvercin vardı ya
Hani bin bir cennet güzelliği taşıyan umutla
Çırptı kanatlarını savruldum tufanında
Apansız yapıştım Meryem’in yanağına
Gülmez oldu Meryem o günden sonra
Ağladı çarmıha gerilen yarınlarına


D/ipsiz bir kuyuda buldum kendimi sonra
Tevekkül edip yaratana
Sabır dedim sabır
Kör oldu gözleri babamın acısından
Annem evvelinde de yoktu zaten yanımda

Merhamet duygusunu kaybeden nice insanlar gördüm
Ateşe atılıp da yanmamışsa bedenim
Yüreğimdeki ateşin çokluğundandır
Anlayama(z)dılar


Bir h/ayin ateşinden sıyrılıp
Nil koylarında gezdim bir hayli zaman
Ve apansız buldum kendimi yine zulmün tam ortasında
Firavunun sarayında
Bir yanım cennetti bir yanım cehennem
Yangınım yine daha fazlaydı anlayamadılar
Zaten annem de yoktu yanımda


Sonra sen çıkıp geldin
Havva annemin en güzel kızı
Züleyha bakışlım
Bir güz”ün koynunda bulmuş(t)um seni
O gün bugündür, yanıyorum nârında

Bin yıldır arıyorum seni buralarda
Hadi gel
Oku tüm kimsesizliğimi yaratan Rabbinin adıyla
B i l k i ayet ayet saklarım seni gözlerimde
Yüreğimde yanan nârla

Ah Elif kokulum
Kimsesiz bir mezar gibi kaldım buralarda
Bi/lâl müezzin okumadan salamı
Yetiş son feryadıma


Oku! Tüm kimsesizliğimi yaratan Rabbinin adıyla
Kalmasın yarıda dua”n
Bir haber sal Toprak Anaya
İki kardeş doğursun bana
Biri Dicle olsun, biri Fırat
Aksın içinde söz yaşlarım hiç durmadan


Barış Çiçek ( Hercai)
Seslendiren:Bakican Evkaralı
( Nar-ı Ahval başlıklı yazı Ahraz tarafından 9.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.