Ben Der İnsan
Ben der
Beni severdi nefsim
Baktığım ayna da
Hep beni gördüm
Bir nefeslik süreymiş,
bilemedim
Ben de ki uyku da,
ben kördüm
Hayrın yolu,
şerden ayrıymış
Yaşadığım bir anlık,
saltanatmış.
Ben ile öğünmek
Boşa avunmakmış
Benliğimi terk edince
Manayı çözdüm
Ben den ayrılınca
Ben den soğudum
Ben de ki
Bencil faniyi kovdum
Hakkın azametin de,
aciz bir kuldum
Beni ben den,
azat edince hürdüm
Ben deki varlık, can
benim değilmiş
Gönül gözüme mil çeken,
kibirmiş
Bensiz de,
bu dünya dönermiş
Bir ten içinde
Rabbine teslim
Hakikatte ben yok,
fani ömürdüm..
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ
(
Ben Der İnsan başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
11.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
