Yürüyorum;

Çocuðum, bitkinim, her þeyden habersizim aslýnda ben daha yeni dünyaya geldim annemin bir tek sevgilisiyim, ne kadar güzel deðil mi? Küçük olmak annenin göz bebeði olmak, ama bu gözdelik yürüyene kadar ilerleyecek

                Dünyada þunu fark ettim, Ýslam artýk kötüleþmeye baþlýyor, aslýnda onu kötü yapanlar yaratýlanlar, yaratana saygý duymazlar, çünkü onlar mal sevgisiyle kalacaklarýný sanýrlar, bu düzyazý ya da ne anlarsanýz, bütün kinimi, nefretimi, hýncýmý dökmek deðil tersine sizlere bendeki ikinci kiþiyi anlatmaktýr.

                Bu ara çok satýr baþý yapar oldum, anlatmak istediklerim nedense hep karýþtýrýr oldum, acaba film etkisinden mi yoksa okuduðum kitap etkisinden mi? Daha çözemedim çünkü bakmadan yazmaktayým.

                Ben, bu ara çok kötü olmaya baþlýyorum, burada yazdýklarýmý ilk defa sizlerle paylaþýyorum, ben en çok millî edebiyatý özlüyorum, bunlarý yazarken çok ama çok düþünüyorum, nedense hep kelimelerim sonu þimdiki zamanla bitiyorum.

                Bakýn þu halime bitkin, bitkin yürüyorum artýk dayanamýyorum, iþ mi? Hayat mý? Dayanmaya çalýþýyorum.