“ ON DÖRDÜNDEYDİ AY ”
Kent Parkta bir ahşap kabin,
Çark Deresi duru dingin akıyordu.
Genç bir kız sevgi istiyorum diyordu,
Kolları bir oğlanın boynunda.
Sıkı sıkı sarılan,
Kanat takıp uçuran,
Terk edip de kaçmayan;
Minicik bir sevgi...
İlelebet yaşayan.
Ve Çark Deresi kulak kesildi!
Tüm içtenliğiyle sunduğunda sevgisini oğlan,
On dördündeydi ay.
Kutsadığında sevgiyi…
Ve kız ve oğlan mutluluktan uçuyordu,
Peşlerinden Çark Deresi,
Deliler gibi koşuyordu.
Necati ÖZTURAÇ
29 May.2012-Erenler SAKARYA
(
On Dördündeydi Ay başlıklı yazı
manastırlı tarafından
29.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.