Ten ne yapsın?

Kovalarken önüne gelen.

Nereye kaçsın?

Gönüller boş dururken…

Açken sevgiye.

Satırlar boş kalmışsa…

Kalem ne yapsın?

Çekmedikçe içine!

Teninden kaymadıkça bir his…

Boşa giden arabanın tekeri gibi.

İçin boşalmadıysa…

Kalem kalem yazsan ne fayda.

Cümle cümle akıtsan kaleminden.

Özünden bal balından öz damlatsan.

Kanından kan canından can.

Ne fayda!

Gönüllere sığmayan sevgi…

Üç beş satıra sığar mı?