Münzevi şarkılarda akıp geçerken zaman
Sahilde kimsesizliğimin buruk hüznü var
Aklımdan fikrimden çıkmıyorsun ki bir an
Her tarafta sevdandan bir hatıra yar
Bu viran şehirde ruh misali dolaşıyorum kıyı kıyı
Limanı olmayan gemiler gibi
Hangi rüzgâr aldıysa seni göremiyorum
Lodosa sordum “bilmiyorum” dedi
K/ayıp düşlerimi ararken ıssız sokaklarda
Paldır küldür yere düşüyorum
Ne zaman silkinip İstanbul"a baksam
Aynı manzarayla karşılaşıyorum
Caddelerde mantar topuklu fahişeler
İnsanlık çok ucuza satılıyor
Kapı eşiğinde gözü yaşlı anneler
Her gün yüzlerce can ölüyor
Reklâm panolarında ucuz aşk filmleri
Gözbebeklerimde intiharlarım
Sen yoksun diye! Türkan Şoray”ı da izlemiyorum
Ağlıyorum
Yokluğuna dayanamıyorum
Ah Mira
Deruni bir sessizlik dudaklarımda
Sensiz alınan her nefes bu cana zarar
Ne çok özledim seni
Saçlarımı okşamanı
Aynada kendini sevişini
“Var mı benden daha güzeli” deyişini
Ebemkuşağı açardı gözlerinde hani
Ve apansız gelip omzuna konardı martılar
Şimdilerde ise sensizlik kol geziyor buralarda
Rıhtımda ayaklarını suya daldıran âşıklarda yok artık
Ey! Yar bir gün apansız gel n"olur
Sevindir yanaklarımı
Şimdi boş bir banktan denizi izliyorum
Elimde sigaram koynumda resmin
Sendeliyor yağmur çisil çisil
Temizleniyor bir bakıma günahkârlar
Ama ben yine sensiz
Yine sessiz
Eş zamanlı bir küfür geliyor dilimin ucuna
Seni benden çalan bu pezevenk şehre dair
Susuyorum
Yakışmaz bana biliyorum
Hadi gel
Güz güzeli sevdiğim
Söndür yüreğimdeki ateşi
Bir ömür yüreğine “sürgünüm “ dedim
Bil ki!
Dayanmaz artık yüreğim
Gelmezsen atıp kendimi haliç“e ben gelirim
Efsuni sesiyle değer katan değerli Türkan Ablam"a en derin sevgi ve saygılarımla