Ey gönül vay gönül eyvah gönül,

Bitti tükendi bendeki ömür.

Akmaz pınardan su gürül, gürül,

Yandı kül oldu nihayet kömür.

 

Köz idim yanan yangın yerinde,

Söndüm kül oldum, hayat selinde,

Savruldum durdum rüzgâr önünde,

Ah vahla geçti, bendeki ömür.

 

Su oldum aktım, dertli pınardan,

Neler geçti neler, kel başımdan,

Bazen vaz geçtim, kendi canımdan,

Ah vahla geçti, bendeki ömür.

 

Tutundum dört elle hep hayata,

Olmasın derken, çok yaptım hata,

Kıvrandım durdum, yağmurda yaşta,

Ah vahla geçti, bendeki ömür.

 

Göründü yolun, nihayet sonu,

Derdim var pek çok, anladım bunu,

Yer bulup, bir gün /sermeden unu,

Ah vahla geçti, bendeki ömür.

Bazen akıllı bazen de deli,

Geçti şu ömrüm hep deli, deli,

Bir güzel sevip görmeden sevgi,

Ah vahla geçti, bendeki ömür

 

 

08 Haziran 2012

Antalya

 

 

 

( Ey Gönül başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 8.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu