Huzurlu bir gecenin sabahı yar sesiyle
Uyanıp, bir hoşseda duymaya muhtaç gönül.
Sevgilinin, ruhunu okşayan busesiyle
Geceden karanlığı soymaya muhtaç gönül.
Her insanın başında vazgeçilmez taç gönül
Hem yakar, hem uğruna yanar bilmem kaç gönül
Susuz kurak çöllerde dolaştırır aç gönül
Aşk badesinden içip doymaya muhtaç gönül.
Vurulur kor sevdaya daim düşürür derde
Geceye boğulurken çare arar seherde
Yaşamın son bulduğu, sözün bittiği yerde
Son defa tatlı bir söz duymaya muhtaç gönül.
Hasretin ateşiyle için için ağlar da
Duyan yoksa sesini nehir gibi çağlar da
Ömrünü heba eder, ıssız çölde, dağlarda
Vuslat denen libası giymeye muhtaç gönül.
Sevdanın yollarında canını eğirerek
Sürer gider bu çile hicranı soğurarak
Tükenir de nefesi yar diye çağırarak
Sevdiğini koynuna koymaya muhtaç gönül...
Şiirlerin Ziyası
(
Sevgiye Muhtaç Gönül başlıklı yazı
ŞiirlerZiyası tarafından
13.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
