İçimin Aynaları
Başıma yüklediler onca dağın karını
Sonra kırdılar içimin aynalarını
Gözlerim güzellik deredi çiçeklerden
Başaklarda umut yığardı yüreğim
Yağarken anlamazdınız siz
Bulutları döllerdi gözbebeğim
Daha kurşun yememişti ereğim
Henü değildi
Gelen beğim,giden beğim
Çatlamamıştı göbeğim
Her soruya tek cevabım olurdu
Sorma çok iyiym
Tütmüyordu dumanı
Ne de ateşi gördüm
Bir yangın yeriydi düştüğüm
Ellerim de solarken gülüm
Çok uzak düştü ölümüm
Sen çıktın karşıma ne diye
Gördün işte
Bir ömür nasıl adanır sevgiye
Sevgiliye
Narinciyeler açıyor
Sarısı alabildiğine başağın
Buhurdan gibi tütüyor ıhlamur
Bağırıyorlar koro halinde
Ellerim,ayaklarım,gözlerim
Yaprağını aradan uzatıyor defne
Sitem de yüreğim
Bundan sana ne
Düşmüşken bir kara güne
Sahi bunlardan bana ne
Başıma yağıyor onca dağın karı
Kırılıyor içimin aynaları
(
İçimin Aynaları başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
3.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
