Sorma yorgunum.

Yorgunum dosttum sorma zamandan.

Zaman beni çoktan bitirdi…

Zaman tüketti beni,

ve sonunda býktýrdý beni yaþamaktan..

Küstürdü kendine beni!

Tuþ oldum zamanla kucak kucaða güreþirken

taþtýr topraktýr demeden,

Üstüme, kurþun gibi yüklendi de yüklendi,

Kýrýldý!

Kýrýldý kanadým kolum, zamanýn aðýrlýðýndan yükünden.

Ve..

periþan etti gençliðimi, bana..

Söktü beni söktü de aldý zaman, kökümden.

Þimdi dostum!

dolaþýr dururum ortalýkta deli divane..

Bulamam dostum bulamam..

Arasam da gençliðimi, geldiðim yolumdan,

Çok çektim çok,çok dostum!