Ne felaketlere talimim vardı, 
Yokluğuna da alışırım sandım, 
Bitsin diyen sendin,kabul eden ben, 
Ateşe atıldım,kavruldum,yandım. 

Mutlu olmak için sevmiştim seni, 
Kedere boğdun bu garip bedeni, 
Varsa aramızda bir kara kedi, 
Kar bırakmam bize bunu edeni. 

O günler bir daha geri gelemez, 
Yaşamayan değerini bilemez, 
Bu sözümü ömür boyu unutma: 
“Seni benim kadar kimse sevemez.”

Ozan Özmen
( Yokluğuna Alışamadım başlıklı yazı Ozan Özmen tarafından 22.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu