Bir dokunuşun hasreti ile kavrulur bedenim.
Yaz günüdür güneş yanığından sayarlar yüreğimin yangını.
Tonlarca para dökülüp bilmem ne faktorink kremleri hediye edilir.
Oysa yaram kabuk tutmuştur benim.
Bronzlaşmak değil derdim.
“yalnızca yaramın kabuğunu hediye etmekti tek dileğim.”
O bile malzemeydi senin için.
Öyle çok konuşmak istiyorum ki,
O kadar yazmak istiyorum ki seni.
Yaktın kavurdun inimi dinimi dilimi!
Bana yeniden dilimi öğret
Yeniden inandır beni bu hayata.
Bana yeniden sevişmeyi de öğret.
Ya da vazgeçtim sus.
İnimde secdeye dururum pus.
Sonra lal olur tutulur tüm tutkularım.
Yalnızca seni sayıklarım rüyalarımda.
İlk duyduğumda
Mustafa Ceceli şarkı yaptı demiştim bana.
“E”mrah “S”ağlam…
Değil ulan!
Es….!
Ben sana
Sen bir başkasına…
Günaydın bir başkasının kolları arasında uyandığın sabaha!
Koynundan kopup,
Zincirinle dolandığım günden beri kırbaçlarım kendimi.
İşte o zaman mazoşistim
O zaman sevgili.
O sevgilin!
O zaman bir git.
-Oğlum bak git!
Dokunma
Defol Git!
“emrahsaglam”