Sahipsiz Aşk
Sanki yeni baştan başladı hayat , onu gördüm gözlerimi alamıyordum , ama vücudum donmuştu sanki beyin kalbim gitmek istiyor bedenim dur diyor ve göndermiyordu . Gözümü kapatıp açmıştım ve farkına vardım sadece aklıma o gelmişti başka biri yine ona benzettiğim biri .
Hayat devam ediyordu fakat beynim ve kalbimin oyunları durmuyordu sürekli oyun oynuyorlardı bana . Anlamıyordum hangi tarafı seçecektim beynim ve kalbim git onu bul diyor , bedenim her defasında beni ölüme sürüklüyordu.Kimindi bu aşk ? Beynimin mi , kalbimin mi yoksa bedenimin mi ? ya da sahipsiz bir aşk mı bu ? Anlayamıyordum çözemiyordum. Ne yapsam bilmiyordum keşke hiç olmasaydım diyorum , acaba o ne yapıyor şimdi ?
Oda beni düşünüyor mudur ? Oda benim gibi hayal görüyor mudur ? Oda benim gibi ölmeye yakın mı ? Gitmeli miyim dediğim anda ayaklarıma hakim olamıyorum gidiyorum ama nereye bilemiyorum . O anda aklıma geliyor ben nereye gidiyorum kime gidiyorum neden gidiyorum ve otobüse biniyorum gidiyorum ama sanki herkes bana bakıyor ve en sonunda iniyorum otobüsten.
Ve evet bir yere geldik bir kapıda duruyorum , bir tabela ve satılık yazısı . Yine ne yaptığımı bilmeden giriyorum eve dolaşıyorum ve bir mektup buluyorum masanın altında üzerinde aşk yazıyor . Açıyorum ve okumaya başlıyorum.
Evet bu mektubu okuyan ya sevdiğim ya da başka biri ;
Evet başlıyorum cümlelerime bu cümlelere başlamadan önce hayata veda ediyorum çünkü ; sahipsiz bir aşkın kahramanıydım ben , evet kahramanıydım ama sahipsizdi . Ben onu seviyordum oda beni fakat bizi biz değil bedenimiz kalbimiz beynimiz idi ayıran ve dayanamadım en sonunda bu mektubu yazarak her şeyi çıkartıyorum ortaya ama neden yaptığımı bilmeden. ( ve gözümden gözyaşları akmaya başladı) Onu seviyordum ben hemde çok her sabah sahile iner beraber çay içer ve simit yerdik o sıcacık çayı bana getirirken eli yanar ama bana farkettirmemeye çalışırdı ama o kadar masumdu ki rol bile yapamıyordu. Kahvaltıdan sonra sahilde yürüdükten sonra eve giderdik ve evden hiç çıkmazdım hep onu düşünürdüm . Buluşmak isterdim fakat bedenim götürmezdi . Onu düşünmek istemezdim ama beynim izin vermezdi . Onu sevmek istemezdim onu kırmak istemezdim ama kalbim izin vermezdi. Bu aşk sahipsizdi bir gün o sahile gelmedi ve ben o sahile son kez gittim . Taşındım ama onu unutamadım. Geri gelmek istedim ama o da taşınmış bu haberi alınca bu mektubu yazdım ve hayata veda ediyorum diğer dünyada sahildeyim sevgilim seni bekliyorum .
Evet gözlerimden yaşlar akıyordu ve bir anda gözüme o resim çarptı ben ve sevdiğim yıllardır anlatamadım unuttum dediğim sevgili bizim resmimiz idi , ölende benim sevdiğimdi beynimden vurulmuşa döndüm o anda dışarı nasıl çıktım bilmeden bir anda bir ses geldi ve gözümü açtığımda sevdiğim beni bekliyor çağırıyordu kalktım ve onun yanına gittim ve bu aşkın sahibi kim sizce ?
(
Sahipsiz Aşk başlıklı yazı
burak-gayret tarafından
24.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
