ANNEM,
Ağır ol.
Taş gibi sert, çimen kadar yeşil,
su kadar saf, tenden berrak ve duru ol.
Kadınsın cilven olsun
Erkeğine…/
Anlaşılmayı bekleme, anlat büyüyen / çocuklara,
Çökelekten nasıl ayran yapıldığını.
Mesela, ekmeği neden çok yediğimizi../toprağı sevdiğimizi.
Dizde kırılan kuru soğanın hikayesini de bilsinler.
Anlat ! vatan nedir…yar’dan önce gelen.
Sen anasın../ kadınsın, vebal senin
Bilesin..!
Evlatlarınıza süt verdiğiniz memeden bende isterim payımı
Her şeyi sen biliyorsun.
Olmaz nedensiz / amaçsız ufuklara gün bile doğmaz
Burasını anlat.. / akarsu’ları, bu deniz’i
Yusuf’u da bilsinler kör kuyuda
Hüseyin inana’la beraber Keri / bela yıda
Anlat.
Çimenler üstünde serilen umutlarımız vardı,
vatandan sonra sevdik yar’i biz
Soysuz evladı kundağında sen boğ !
Yaşamı sen verdin….
Kadın ../ vebal senin….
Yurt benim, evlat benim.
Sen emzirdin beni
Soyum sopum sensin senden bilirim
Söyle dürüst müsün?
Kadın….
Kanber ihsan öcel