Online Üye
Online Ziyaretçi
Olmazlar
oldu
Durmazlar
durdu
Sesim
soluğum “çarmıhımda” boğuldu
Yol adım
takvimin en dibine
Belimdeki
ağrı ağırlığının seyrinde
Sana
taşınmazları taşıdım
Şimdi bu
ağıt
Şimdi bu
soluk
Şimdi her
şey boğuk
Nefsim
nefer acıma
Dokunma
gerdim kendimi bir “çarmıha”
Şimdi uzağım
hem sana, hem bana..
Gece
sabaha karşı beş buçuk
Gece sabaha
karşı uykusuz
Gece sana
karşı umutsuz
Yıllar önce
öldüm ben sana
Ya: “sen
doğdun benden sonra”
Kalabalık
yalnız
Kalabalık
soğuk
Bu adam
yorgun
Beklemekten
bıkkın!
Gel deger beni senin “çarmıhına”
Canımdaki
cenin düştü uykumdan
Beşiğinden
uyandı bebekler
Bir günü
bitirdi kelebekler
Sana
diyorum
Bu adam
yoksun
Bu adam
yoksul
Bu adam
yorgun…
Cebimde
yok beş kuruş
Çözüldü
ömrümün bağcıkları
Yürüdüğüm
yollar pranga
Elim ayağım
zincirlere dolmakta
Ölümü
özlerken solumda
Önüm arkam
sitem ediyor sağıma..
Sağım sağsız
sancılara kaçmakta..
Canım cansız
Acılar
arsız…
Ağlamaklı
gözlerim pervazsız…
Canım işgal
altında
Durdurun
durulmayan sancıyı
Bir zahit
oldum Allah katında
Ecrim
sararır sağılmayan sancımda
Sancım derin
Derdim selim…
Yok mudur
olmazın olur çaresi
Söyleyin…
Bilmezleri
bildirin bana
Öğrenilmezleri
öğretin
Ait sanırken
kendime kendimi
Yabancıyım
ben etime…
Etim yetim…!
