Can Kırıklıkları
Yalnızlık öylece karşımda duruyor
Ağlıyorum ve ben ağladıkça yalnızlık gülüyor.
Sevdiğim, yanımda bildiğim onca kişi vardı; yazık...
Elde var yalnızlık artık!
Miras kaldı sevdiklerimden bana yalnızlık,
İşte bu yüzden kimse yok hayatımda.
Yalnızım hiç olmadığım kadar,
Issızım nefes aldığım kadar!
Bu kadarı hiç olmamıştı
Elde şimdi hüzün kaldı.
Hüznü bu kadar derinden yaşamamıştım,
Hayal kırıklıklarım bu kadar canımı yakmamıştı,
Can kırıklıkları bu kadar yüreğimi kanatmamıştı.
Canım yanıyor,yüreğim kanıyor
Yalnızım çok yalnızım!
(
Can Kırıklıkları başlıklı yazı
Oğuzhan ATEŞ tarafından
22.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
