Hüzünleri giydim yalnızlığıma,
Neşter vurdum umutlarıma,
Hayal kırıklıklarımı suluyorum gözyaşlarımla.
Miras kaldı hüzün sevdiklerimden bana!
Ne gülebiliyorum ne de gün yüzü görüyorum.

Ne kadar uğraşsam da çabalasam da,
Kahretsin ki bir türlü olmuyor .
Hüzün yüreğime hep mühür vuruyor,
Yalnızlık halatını boynuma geçiriyor,
Daralıyorum, ölüyorum...

Hiç gülmeyecek mi bu yüzüm?
Her şeyin sonu hep mi hüzün?
Acılar bitmeyecek mi bir gün?
Hep yaralı mı kalacak bu gönlüm?
Dayanacak hiç gücüm yok artık,
Rabbim bir yol göster bana artık.
( Hep Mi Hüzün başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 7/27/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.