Vebali Yok Gül Dermenin
Yaprak yaprak düşüyorum,
Kaynar suda üşüyorum,
Ben kendimden taşıyorum,
Anlatır mı sular beni ?
Öldürür korkular beni !...
Doğarım günde kaç batın,
Neresindeyim hayatın ?
Yuları kopmuş bir atın,
Düşüyorken terkesinden,
Tutamadım yelesinden !...
Ay göz kırpar,gün oynaşır,
Gündüzü geceye taşır,
Gönlüm dağlarla yarışır,
Hergün düşer bir vadiye,
Bu anlamsız koşmak niye ?...
Vurur yüzümüz ayaza,
Düşmez bahtımız beyaza,
Yol tükenmez yaza yaza,
Felek örerken ağını,
Patlatır yanardağını !...
Hayat,girseydim koluna,
Bir kaknus versen elime,
Meydan okusak ölüme !
Saçsan savursan külümü,
Dönüp sulasan gülümü...
Dersen sonra, demet demet,
Bilmesek,neymiş nedamet,
Kopsun isterse kıyamet !
Bir yare gönül vermenin,
Vebali yok gül dermenin...
(
Vebali Yok Gül Dermenin başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
11.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
