Online Üye
Online Ziyaretçi
Mutluluk bir zamanlar,
Bir oyundu, bir masaldı.
Nasıl geçti o yıllar,
Tadı damağımda kaldı.
Aşktı mutluluk gençlikte,
Bitmez sanılan sevdalardı.
Saf değildi lakin,
Hüzün de vardı.
Bir bakış oldu mutluluk
Bir anlık bir görüş oldu
Yar oldu uzakta,
Erişilmez düş oldu.
İlk dokunuştu mutluluk,
Belki de ilk öpüştü.
Unutuldu sonraları,
Gözden düştü.
Sevinç oldu mutluluk
Gözlerinde yaş oldu.
Mal oldu kimine,
Değerli bir taş oldu.
Bazen bir çocuktu,
Bazen de bir eş oldu
İş oldu sonraları.
Ekmek oldu, aş oldu
Neler olmadı ki mutluluk
Arkadaş oldu, dost oldu
Ne olursa olsun.
Gönüller onunla mest oldu.
Neydi ki mutluluk,
İnsanlar ona, böylesine açtı.
Önümdeki gölgem gibi,
Ben geldikçe kaçtı.
HÂLimce...
Not: Değerli gönül dostları beni affetsinler. Bir süredir işlerin aşırı yoğunluğu
nedeniyle gereğince katılım gösteremiyorum. Bu nedenle eski de olsa bir şiir
ekleyerek aranızda olduğumu haber vermek istedim. Sevgi ve selam ile...